Bindingskracht

Gezocht:
•     Naaktmodel voor kunstgroep.
•     Werktijd dinsdag 20:00 - 22:00 of zaterdag 10:00 - 12:00.
•     Verdiensten € 150,- per sessie.

Nieuwsgierig surf ik naar de vermelde website en vind de bevestiging van mijn vermoeden dat de kunstgroep op zoek is naar slanke naaktmodellen die een tijdlang kunnen stilzitten. De organisatie zit te springen om modellen en men is bereid om de verdiensten aan het begin van de avond cash te overhandigen. Het laatste telefoontje en het vooruitzicht op het geboden geld trekken me definitief over de streep.
Om geen kans te krijgen te lang na te denken besluit ik diezelfde avond te gaan. Nog wat laatste instructies en ik was er klaar voor, ongeveer.

Het geleidelijk binnendruppelende gemêleerde gezelschap neemt de tijd om me op mijn gemak te stellen. Ik ben onder de indruk van de tekeningen en schilderijen die ze tot heden hadden gemaakt. Langs de achterwand van de relaxruimte, annex koffieruimte, hangt een fraaie collage van zwart-wit foto's van een naaktmodel. Nieuwsgierig bekijk de kunstwerken.
'Vind je ze mooi?' vraagt onverwachts een stem achter me.
Zonder me om te draaien probeer ik een beeld te vormen van de man die haast ongemerkt naderbij is gekomen.
De reflecties in de diverse fotolijsten geven me geen helder beeld van hem. Ik draai me rustig om en sta oog in oog met een lange jonge man. Zijn open houding wordt benadrukt door de brede, oprechte glimlach. Fel priemende ogen glijden met een geoefende blik ongegeneerd over mijn lichaam. Rebels gun ik me de ruimte om hem eveneens op te nemen. Zijn atletische bouw en ruige voorkomen zijn een aangename verassing.
Kort is er over en weer de introductie. Dat ik het model voor de avond ben had hij al via de mail van de administratie doorgekregen.
'Mag ik je vanavond vastleggen?'
Zijn stem heeft iets ondeugends, maar ik kan er geen vat op krijgen.
'Me uitvoerig fotograferen bedoel je zeker ... ? Wat gebeurt er daarna met de foto's ... ? Vind ik ze soms later ineens op het Internet?' Eigenlijk weet ik maar al te goed hoe het gaat, dus mijn toestemming kan hij wel vergeten. Een tekening en schilderij is heel anders, daarop zal ik veel minder herkenbaar zijn.
'De foto's zijn voor mijn eigen collectie. Slechts met toestemming van het model komen ze soms op een tentoonstelling te hangen,' probeert hij nog vergeefs in te brengen. Mijn standpunt staat echter vast.
De gedrevenheid van Jack om zijn zin te krijgen werkt ondertussen aanstekelijk. Dat hij tevens de cursusleider blijkt te zijn trekt me uiteindelijk toch over de streep. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar mijn eigen naaktportretten. Voordat ik definitief mijn toestemming geef kijk ik nogmaals naar de groep kunstenaars. De aanwezigheid van diverse vrouwen werkt geruststellend.

'Dames, heren, laten we starten ... Pakt uw spullen en zoek boven een plekje. Ik zal ondertussen beginnen met het vastleggen van Luduine.' Met een dwingende hand maant Jack de laatsten tot actie aan. De tijd is schaars.
Ik volg hem via de trap naar een grote zolderverdieping. De vele dakramen zorgen voor extra invallend licht.
De gemorste verfspatten vertellen stil hun verhaal dat hier al heel wat werken zijn gemaakt. Jack wijst me ondertussen de ruimte waar ik mijn kleding kan neerleggen. Ik voel me een beetje opgelaten als ik kort erop plaats neem op het zachte kleed dat een wel erg prominente plek heeft gekregen in de grote ruimte.
Ik schrik op uit mijn gedachten als Jack weer verschijnt. In zijn linkerhand heeft hij zijn koffer met fotoapparatuur, in zijn andere hand ... heeft hij diverse stukken touw.
'Hij wil me vastleggen ... ? Heeft hij het letterlijk bedoeld ... ?' vraag ik me angstig af. 'Hemeltje, waar heb ik nu weer mee ingestemd?' Bedenkelijke beelden uit bdsm scènes komen als vanzelf op mijn netvlies. Hier kan ik niet mee instemmen.
Ik wil ver wegblijven van de harde wereld van discipline en slavinnen.
De binnendruppelende grote groep kunstenaars werkt geruststellend en gelijktijdig bedreigend. Ik weet dat Jack mijn aarzeling heeft gezien. Hij laat me geen ruimte. Met een stuk touw bindt hij alvast mijn polsen tezamen. In rap tempo volgen andere touwen om mijn enkels, knieën en bovenbenen. Een volgend touw brengt hij strak om mijn middel aan. Even kan ik niet begrijpen wat het doel is, totdat hij het touw van mijn polsen eraan verankerd. Ik heb allang in de gaten dat ik geen kant meer op kan. Ik ben weerloos overgeleverd aan zeker twintig paar, alles onderzoekend ogen. Zelfs zonder Jack's bevestiging weet ik dat het modellenwerk is begonnen.
Van mij wordt verwacht dat ik me de komende tientalle minuten niet verroer.

Steeds span ik haast onmerkbaar diverse spiergroepen om de bondages te testen. Het wordt me al snel duidelijk dat Jack de touwen heel secuur heeft aangebracht. Nergens zitten ze echt te strak en toch heb ik nauwelijks ruimte om te bewegen.
Ik probeer de directe omgeving buiten te sluiten en werp me terug op mezelf. Eerst is er de boosheid, boosheid op Jack, boosheid op mezelf, omdat ik door hem in een uiterst precaire situatie ben gemanoeuvreerd.
Heel geleidelijk voel ik de verandering die door me heentrekt. Het liefst wil ik de subtiele tintelingen met harde hand onderdrukken, maar ik kan ze niet tegenhouden. Ik wil niet toegeven aan de erotische opwinding die hardnekkig blijft aandringen. Het idee dat iedereen kan zien dat mijn borsten worden opgestuwd, waardoor mijn tepels verharden en recht naar voren steken, versterkt de opwinding die voorzichtig door mijn lichaam trekt. Ik heb het gevoel dat het zweet me aan alle kanten uitbreekt. Ondanks de forse hoeveelheid deo die ik vooraf heb aangebracht ruik ik mezelf. Het vermengt zich met een andere geurtje ter bevestiging van de opwinding afkomstig van mijn onrustige onderbuik. Ik weet zeker dat iedereen het al heeft opgemerkt. Wat zullen ze nu van mij denken?
'Lukt het nog?' klinkt Jack's stem bezorgd van heel nabij.
De man is een meester in het besluipen van zijn prooi. Ik hoor zijn krachtige ademhaling door zijn neus, op zoek naar de herkomst van mijn geur. Stevig gevangen in de touwen kan ik niet ontsnappen aan zijn nabijheid. Het idee dat ik weerloos aan hem ben overgeleverd, stuurt nieuwe erotische golven van genot door me heen. Ik voel het kippenvel en ik weet dat Jack het ook heeft opgemerkt.
'Kan ik je ergens mee helpen ... ?' klinkt zijn retorische vraag.
Bijna woedend wil ik uiterst heftig reageren. 'Natuurlijk kun jij me ergens me helpen. Wat denk je ervan om mij eens lekker uitvoerig te strelen, ik kan nu toch geen kant uit. Of verwen me ..., bespeel mijn kletsnatte spleetje, zodat ik kan ontladen. Verlos mij van de hoog opgebouwd opwindende spanning die mijn lichaam compleet overhoop zet.
Verdomme man ..., laat je hand over mijn borsten glijden.
Streel ze zachtjes, of beter nog masseer ze krachtig met die grote handen van je. Ik trek het niet langer.'
Mijn ademhaling is onregelmatig, alsof ik net de halve marathon heb gelopen. Ik herken mezelf niet. Zo ben ik normaal nooit. Ik werp een blik opzij en kijk verlangend naar de grote bobbel in zijn spijkerbroek. Ineens weet ik dat Jack weet, dat ik het ongelooflijk moeilijk heb. Ik vraag me af hoe laat het inmiddels is.

'Ik kan nu niets doen. Te veel toeschouwers.' In zijn fluisterende stem hoor ik zijn oprechte bezorgdheid. Blijkbaar kent hij de magie van de touwen. 'Ik zal je losmaken, zodat je een andere houding kan aannemen.'
Zowel voor hem als voor mij is het super prikkelend om ondanks twintig paar alles in de gaten houdende ogen op te gaan in de nauwelijks merkbare aanrakingen als hij me losmaakt. Het kost me de grootste moeite om een snel naderend orgasme te onderdrukken. Niemand mag het merken ..., behalve Jack natuurlijk.
'Weet hij wel hoe ik me voel? Weet hij wel wat de touwen met me doen?' Ik hoop dat ik vandaag nog de gelegenheid krijg om mijn talrijke vragen aan hem voor te leggen.